Artikelen

In de afgelopen jaren zijn de wachttijden voor een sociale huurwoning aanzienlijk toegenomen, waardoor het voor velen een uitdaging is geworden om snel passende huisvesting te vinden. Als gevolg hiervan hebben sommige mensen dringend behoefte aan een woning vanwege persoonlijke omstandigheden. Voor degenen die snel een oplossing zoeken, kan het aanvragen van een urgentieverklaring een mogelijke uitkomst bieden. Het begrijpen van de criteria en het aanvraagproces voor urgentie is essentieel, vooral als er sprake is van acute huisvestingsbehoeften. Laten we dieper ingaan op dit onderwerp.

Wat is een voorrangsverklaring?

Urgentie verwijst naar een situatie waarin iemand met voorrang behandeld moet worden, vaak in de context van huisvesting. Dit kan zich voordoen wanneer iemand onverwacht zonder woning komt te zitten door omstandigheden buiten hun controle, zoals een relatiebreuk, inkomstendaling, medische redenen, of de noodzaak tot remigratie naar Nederland.

Voorwaarden

1. Noodsituatie:
De belangrijkste voorwaarde is dat er sprake moet zijn van een acute noodsituatie. Dit betekent dat u door omstandigheden buiten uw schuld direct huisvesting nodig heeft, zoals bij een relatiebreuk, inkomstendaling, medische redenen, of het moeten terugkeren naar Nederland.

2. Binding met de regio:
Veel gemeenten vereisen een bepaalde connectie met de regio, zoals eerdere verblijfsperiodes, werkzaamheden, mantelzorg verlenen, of familie hebben in het gebied.

3. Inkomenstoets:
Uw inkomen moet voldoen aan vastgestelde criteria, variërend per gemeente. Het is belangrijk aan te tonen dat u de toegewezen woning kunt betalen, zelfs als u momenteel geen aantoonbaar inkomen heeft.

4. Geen alternatieven:
U moet kunnen bewijzen dat er geen andere geschikte woonopties beschikbaar zijn, zoals bij familie wonen, huren in de vrije sector, of het kopen van een woning.

Hoe vraagt u voorrang aan?

Het tijdig aanvragen van uw urgentieverklaring is cruciaal. Wachttijden voor de beoordeling van een aanvraag kunnen drie tot zes weken duren, gevolgd door de tijd die nodig is voor de woningcorporatie om een passende woning te vinden. Daarom is het belangrijk proactief te handelen en uw aanvraag tijdig in te dienen om te voorkomen dat er onvoldoende tijd is voor een geschikte oplossing.

U kunt eenvoudig een urgentieverklaring aanvragen via MijnUrgentie. Een consultant zal binnen één werkdag contact met u opnemen om uw situatie te bespreken en de benodigde documenten te verstrekken. Na het indienen van de documenten wordt het dossier doorgestuurd naar de regionale toetsingscommissie. Vanaf dat moment is het een kwestie van afwachten en hopen op toekenning van de urgentie.

Veel gemaakte fouten

Bij het aanvragen van urgentie zijn er enkele valkuilen waarop u moet letten. Het niet voldoen aan de lokale bindingseis, onvoldoende bewijs, en te laat aanvragen zijn veelvoorkomende struikelblokken. Het is van groot belang deze te vermijden door tijdig en goed voorbereid uw aanvraag in te dienen.

Vragen of ondersteuning nodig?

Het aanvragen van urgentie kan complex zijn, maar door goed voorbereid te zijn en de procedures te volgen, kunt u uw kansen op succes aanzienlijk vergroten. Heeft u nog vragen of heeft u ondersteuning nodig bij uw aanvraag? Neem gerust contact op met ons voor meer informatie.

Elke casus is uniek en vraagt daarom om een persoonlijke benadering. De volgorde waarin we problemen aanpakken is eveneens cruciaal om tijdig tot oplossingen te komen. We zijn ons hier terdege van bewust en streven ernaar onze dienstverlening af te stemmen op de specifieke behoeften van elke cliënt. In de complexe wereld van huisvesting en sociaal welzijn dient het verhaal van mevrouw Van Dam (naam en foto gefingeerd) als een inspirerend voorbeeld van hoe organisaties zoals UrgentieWoning een positieve impact kunnen hebben in crisissituaties. Na een pijnlijke relatiebreuk bevond mevrouw Van Dam zich op de rand van dakloosheid, slechts vergezeld door haar dochter. Deze blog werpt een dieper licht op haar specifieke casus en laat zien hoe UrgentieWoning niet alleen zorgde voor een veilig onderkomen, maar ook actief bemiddelde om haar te ondersteunen bij financiële uitdagingen.

Achtergrond:
Mevrouw Van Dam bevond zich in een uiterst uitdagende situatie na het beëindigen van haar relatie. Hoewel zij niet als medehuurster op het huurcontract van de gezamenlijke woning stond vermeld, was haar voormalige partner bereid om de woning aan haar over te dragen. Echter, na realisatie besefte mevrouw Van Dam dat zij de woning niet kon bekostigen met haar uitkering. Hierdoor zag zij zich genoodzaakt de woning te verlaten, maar ze stond voor de uitdaging van het ontbreken van alternatieve huisvesting. Met de dreiging van dakloosheid hing er een zware last boven haar hoofd. UrgentieWoning trad op als een lichtpuntje in deze moeilijke tijden, gereed om haar te ondersteunen.

Aanvraagprocedure:
Mevrouw Van Dam heeft een aanvraag ingediend bij UrgentieWoning, waarin ze haar situatie gedetailleerd heeft beschreven. Het team van sociaal werkers was direct beschikbaar, en na een zorgvuldige beoordeling van haar noodsituatie kreeg ze snel goedkeuring voor een urgentieaanvraag. Jurist Benjamin Jozef Aras heeft persoonlijk contact opgenomen met mevrouw Van Dam om de situatie te bespreken en heeft een dossier opgesteld. Dit dossier bevatte essentiële documenten om haar situatie te ondersteunen. De gemeente Hoofddorp, waar mevrouw Van Dam woonde, heeft de urgentie toegekend. Deze beslissing was gebaseerd op de gedetailleerde uitleg van de ernst van haar dreigende dakloosheid en de zorg voor haar dochter.

Huisvesting:
Dankzij de inzet van UrgentieWoning kreeg mevrouw Van Dam snel toegang tot een veilige en stabiele woning. Deze nieuwe thuisbasis bood niet alleen fysieke veiligheid, maar ook de emotionele stabiliteit die ze zo hard nodig had na de tumultueuze relatiebreuk, echter waren hiermee de problemen voor mevrouw Van Dam nog niet opgelost. Zij heeft, mede door toedoen van haar ex-partner, ook schulden. Hierdoor hebben wij ons ook verdiept in deze zijde van haar problematiek.

Schuldbemiddeling:
Wat deze casus zo opmerkelijk maakt, is niet alleen de huisvesting die werd geboden, maar ook de proactieve aanpak van UrgentieWoning bij het aanpakken van haar financiële zorgen. Het team trad op als bemiddelaar en onderhandelde met schuldeisers om voor mevrouw Van Dam gunstige voorwaarden te verkrijgen. Hierdoor kon ze op een haalbare manier haar schulden aflossen en een frisse start maken.

Conclusie:
Het verhaal van mevrouw Van Dam en haar dochter toont aan dat organisaties zoals UrgentieWoning meer zijn dan alleen juristen. Wij helpen ook als sociaal werkers en doen ons best om invloed uit te oefenen in het verbeteren van schrijnende situaties. Wij fungeren als levenslijnen voor mensen in nood, die hen helpen om niet alleen een dak boven hun hoofd te krijgen, maar ook om hun leven weer op de rails te krijgen.

Dit voorbeeld benadrukt het belang van empathie, effectieve ondersteuning en proactieve betrokkenheid bij het aanpakken van de dieperliggende problemen die mensen in urgente situaties ervaren. Het laat zien dat een geïntegreerde aanpak, zoals die van UrgentieWoning, een verschil kan maken in het leven van degenen die het het hardst nodig hebben.

Heeft u ook hulp nodig? Neem dan contact met ons op. We helpen u graag verder.

Auteur van de blog: Emir Benjamin Jozef Aras (jurist) bij MijnUrgentie.nl.

Cliënte (Linda) heeft ons opgebeld, emotioneel en vooral boos. Zij heeft Diabetes Mellitus (type 1) en heeft daardoor dagelijks verzorging nodig. Het gaat niet goed met haar, want haar gezondheid gaat hard achteruit. Haar huisarts spreekt in zijn medisch attest van onder meer (vergevorderde) slechtziendheid, progressief verminderde conditie, slecht(er) lopen en valgevaar in haar huidige woonomgeving. De situatie is levensgevaarlijk, aldus de huisarts. De huidige woning, een maisonnette welke twee woonlagen bevat past niet meer bij Linda en heeft de huisarts geadviseerd om een urgentieverklaring aan te vragen. Linda heeft hiervoor gebeld met de gemeente Den Haag, zij hebben aangegeven dat de situatie ‘redelijkerwijs’ opgelost kan worden door Linda, want ze staat al vier jaar ingeschreven op Woningnet. De kans dat ze op korte termijn aan een woning komt is groot, aldus de gemeente. De werkelijkheid zit echter anders, want Linda is al ruim twee jaar naarstig op zoek naar een woning, maar komt niet in de top vijftig bij passende woningen. Moedeloos, en angstig heeft Linda ons kantoor gebeld, misschien konden wij wat voor haar betekenen. We hebben de casus met haar besproken en aangegeven dat we haar graag aan een passende woning helpen. We kregen de opdracht om namens haar een urgentieverklaring aan te vragen en haar belangen te behartigen gedurende deze procedure, want haar aanvraag staat ‘muurvast’. We hebben deze opdracht aanvaard, en zijn meteen aan de slag gegaan voor Linda.

Hoe werkt een urgentie op medische gronden?
In de Huisvestingswet is vastgelegd dat er sprake moet zijn van een levensbedreigende, of levensontwrichtende woonsituatie waardoor aanvrager niet (langer) kan blijven wonen in de huidige woning. Dat is een reden voor urgentie, maar moeten de gevaarlijke omstandigheden wel bewezen kunnen worden. Er moeten zwaarwegende gronden zijn welke een voorrangsverklaring rechtvaardigen, zoals bijvoorbeeld medische problematiek. Volgens onze juristen voldoet de situatie van Linda aan deze voorwaarde, en hebben we het dossier opgesteld. In deze casus hebben we een doktersverklaring van de huisarts opgevraagd, waarin is gevraagd wat het verblijf in de huidige woning zou betekenen voor cliënte en de gevaren welke zich bevinden in de woonsituatie. De dokter heeft er met een uitgebreide verklaring op gereageerd, straks daarover meer.

Linda woont al ruim twintig jaar met alle plezier in een maisonnettewoning in het centrum van Den Haag. Hier heeft zij haar kinderen zien opgroeien, en is ze recent haar man verloren. De woning is te groot en is Linda eenzaam, om de woning te bereiken moet zij twee trappen op, en binnen de woning heeft zij ook één trap welke zij op- en af moet om naar haar badkamer- en slaapkamer te kunnen gaan. Gezien de leeftijd van Linda, 62, en haar ziektebeeld wordt dit probleem met de dag groter. Om deze reden blijft Linda steeds vaker in de woonkamer slapen, en vermijdt zij de trappen in en om haar woning. Dit betekent dat ze afhankelijk is van haar familieleden om de boodschappen te brengen, maar kan ook niet even naar een park kan gaan, of een buurvrouw bezoeken. Hierdoor vereenzaamt Linda en dat verslechterd de fysieke- en mentale conditie in ernstige mate, de verwachting is dat zij niet snel zal herstellen en dat het slecht blijft gesteld met haar gezondheid. Linda heeft (met spoed) een andere, gelijkvloerse woning nodig.

Het proces
We hebben de aanvraag voor Linda ingediend, en de doktersverklaring hieraan bijgevoegd. In de zeer uitgebreide verklaring heeft de huisarts zijn zorgen geuit over de situatie van cliënte, en een dringend advies gegeven om passende woonruimte te arrangeren, volgens de dokter was het valgevaar realistisch en in geval van cliënte zelfs levensgevaarlijk (!). We hebben de gevaren van de woning tot in detail uitgelegd in het dossier en gevraagd om een doktersadvies uit te brengen vanuit de GGD. Cliënte kreeg hierop snel een uitnodiging, en was voornemens om alleen naar de afspraak te gaan. Dit leek ons, gezien de situatie, niet een veilig plan en is daarom besloten dat één van onze juristen Linda zou begeleiden naar en tijdens deze afspraak. Zo gezegd, zo gedaan, en heeft de GGD-arts de gemeente geadviseerd om (met voorrang) een andere woning toe te kennen aan Linda.

Beslissing
De gemeente heeft ons dossier, het beroep op de Hardheidsclausule, en het advies van twee artsen (huisarts, en GGD-arts) in overweging genomen en op 16 april 2021 een positieve beslissing genomen. Linda mag met voorrang reageren, naar een gelijkvloerse éénkamerwoning. Linda kan zo (nog) zelfstandig blijven wonen hoeft zij niet meer bang te zijn van de trappen. Bij het schrijven van deze blog, is Linda inmiddels verhuisd en hebben we het dossier positief kunnen afsluiten.

Hulp nodig bij uw aanvraag?
Wilt u ook deskundige hulp krijgen bij uw aanvraag voor urgentie? Start dan uw aanvraag via de aanvraag-button bovenaan deze pagina of neem contact op met MijnUrgentie.

De naam in dit blog is om privacy-redenen gefingeerd. De werkelijke naam van de cliënt, waarop de blog is gebaseerd, is bekend bij UrgentieWoning.

Een aantal maanden geleden diende Hanneke haar aanvraag voor urgentie in bij de gemeente Utrecht. Helaas werd haar aanvraag destijds afgewezen. De urgentiecommissie gaf aan dat haar aanvraag niet voldeed aan de voorwaarden voor een urgentieverklaring. Ten einde raad nam Hanneke contact met ons op. Afgelopen november kreeg Hanneke van ons bericht dat ze toch een urgentieverklaring heeft gekregen door middel van de zogeheten hardheidsclausule.

Wat is een hardheidsclausule?
In onze rechtspraktijk spreken wij regelmatig met cliënten die, net zoals Hanneke, niet voldoen aan de voorwaarden van de Huisvestingswet. Echter dreigen sommige van deze cliënten na een afwijzing in een schrijnende situatie terecht te komen. In zo’n geval kunt u als burger een beroep doen op de zogeheten hardheidsclausule.

Met de hardheidsclausule mag een overheidsorgaan van (dwingende) wetgeving afwijken, wanneer blijkt dat de toepassing van een regeling tot een onredelijke en benadelende situatie kan leiden voor de betreffende burger. De burger dient wel een nadrukkelijk beroep te doen op deze clausule en zijn of haar situatie moet duidelijk kunnen worden toegelicht. Hieronder leggen we het proces van Hanneke verder uit.

Het proces
Hanneke had enkele maanden geleden een aanvraag voor urgentie ingediend, welke helaas was afgewezen. Volgens de urgentiecommissie in Utrecht voldeed haar aanvraag niet aan de voorwaarden voor urgentie. Toch heeft ons dossier én onze uitgebreide onderbouwing de commissie anders doen besluiten. UrgentieWoning heeft met succes een beroep gedaan op de Hardheidsclausule, waardoor Hanneke in november alsnog urgentie kreeg.

In haar dossier hebben wij het volgende omschreven:
”Cliënt is een alleenstaande werkende moeder met twee minderjarige kinderen van 6 en 9 jaar oud. Cliënt woont momenteel noodgedwongen nog in de woning van haar ex vriend, omdat cliënt na de relatiebreuk geen passende woning heeft kunnen vinden. Cliënt wordt tot op heden dagelijks psychisch mishandeld door haar ex vriend en kampt hierdoor met verschillende mentale klachten. De ex vriend van cliënt dreigt dagelijks dat cliënt de woning moet verlaten met haar kinderen, waardoor cliënt samen met haar minderjarige kinderen op straat dreigt te belanden. Ook de minderjarige kinderen van cliënt lijden constant onder de huidige situatie en voelen zich niet veilig. Cliënt baart zich grote zorgen om de ontwikkeling van haar kinderen. De onzekerheid die de huidige situatie met zich meebrengt heeft negatieve invloed op de psychische gemoedstoestand van cliënt en haar kinderen, waardoor cliënt constant psychische klachten heeft. Het is dan ook van belang dat cliënt op korte termijn een woonruimte vindt, zodat zij niet op straat belandt met haar minderjarige kinderen.”

Beslissing
Op 24 november 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing: de urgentie is toegekend! De gemeente heeft ons beroep op de hardheidsclausule gegrond verklaard, en het advies gegeven aan het College om de urgentie toe te kennen aan Hanneke.

Hulp nodig bij uw aanvraag?
Wilt u ook deskundige hulp krijgen bij uw aanvraag voor urgentie? Start dan uw aanvraag via de aanvraag-button bovenaan deze pagina.

De naam in dit blog is om privacy-redenen gefingeerd. De werkelijke naam van de cliënt, waarop de blog is gebaseerd, is bekend bij UrgentieWoning.

In de praktijk hebben wij regelmatig te maken met gemandateerde partijen welke namens de Gemeente opdracht hebben om te adviseren in een urgentie aanvraag. Deze partijen doen een onderzoek en adviseren de Gemeente bij het nemen van een beslissing, welke de Gemeente in de meeste gevallen ook ter harte neemt en het verhaal welke is aangeleverd door cliënt (volledig of gedeeltelijk) weglaat bij het nemen van een beslissing. Ook bij de aanvraag van Petra hebben wij moeten wachten op een advies van het wijkteam, na veel wachten, bellen en mailen kwam dat advies er: negatief.

Voor onze juristen kwam deze beslissing onverwacht, temeer omdat er nog geen volledige aanvraag (lees: dossier) was aangeleverd door ons. Hoe kon een wijkteam, bestaande uit een team van vrijwilligers, zonder enige kennis van de kunst der geneeskunde, een negatief advies uitbrengen in een aanvraag voor mantelzorg? Deze vraag heeft de jurist flink bezig gehouden en zijn wij in contact getreden met de Gemeente en het wijkteam. Het advies stond vast, en daarom heeft de jurist bezwaar gemaakt tegen dit advies. Wij hebben een contra-advies laten uitbrengen door een arts, deze heeft bevestigd dat gezien het medisch dossier van cliënte een mantelzorger nodig is om de kwaliteit van het leven te waarborgen. Dit advies staat haaks op het advies van het wijkteam, nu is de vraag welke beslissing de Gemeente neemt.

Het proces
Zodra wij een dossier opstellen, kijken wij altijd naar de slagingskansen. In het geval van cliënte Petra zagen wij een noodzaak voor mantelzorg, simpelweg omdat cliënte (bijna) niet meer in staat is om voor haarzelf te zorgen en zij zonder de juiste begeleiding en ondersteuning zal uitglijden in de maatschappij. Het doen van dagelijkse zaken, zoals schoonmaken, koken en het doen van boodschappen zijn onmogelijk voor Petra. Wij hebben dit in het dossier aangegeven en een verwijzing gemaakt naar de Memorie van Toelichting (MvT) van de Huisvestingswet, waarin de gronden zijn omschreven. Cliënte voldoet aan deze eisen, maar waar is een aanvullend onderzoek van het wijkteam voor nodig? Wat ook vreemd was is dat het wijkteam geen contact heeft opgenomen met de huisarts of de jurist van cliënte en de onderzoeksresultaten niet heeft besproken met ons. Hierdoor hebben wij het onderzoek betwist en aangegeven dat wij deze niet accepteren. De Gemeente heeft aangegeven erg veel waarde te hechten aan het advies van het wijkteam, maar onze argumenten en het contra-onderzoek in overweging te zullen nemen.

Beslissing
Op 26 juni 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend!
De Gemeente heeft het advies van het wijkteam (sociaal team) niet gevolgd en heeft toch besloten om mee te gaan in ons advies.

Sabrina is een alleenstaande werkende moeder met twee minderjarige kinderen. Cliënt heeft een relatie (zeven jaren) achter de rug waarin ernstige problemen zijn ontstaan. Aan het einde van de relatie kreeg cliënt een deurwaarder aan de deur met de mededeling dat de ex partner (toen nog partner) al een half jaar de hypotheek niet had betaald. Cliënt wist hier niets van omdat de woning van de (ex)partner was, cliënt heeft er alles aan gedaan om een executieverkoop te voorkomen, dit was gelukt maar de hypotheekverstrekker stond erop dat de woning verkocht moest worden. Hiertegen had cliënt weinig in te brengen. Zij kon geen aanspraak maken op de woning omdat de woning op naam stond van haar (ex)partner en juridisch gezien kan zij dus niets opeisen. Na de gedwongen verkoop van de woning stond cliënt met twee minderjarige kinderen op straat en is de (ex)partner naar zijn ouders verhuisd.

Cliënt heeft alles geprobeerd om een woning te vinden het enige wat cliënt kon vinden was een tijdelijke huurwoning met een huur van duizend euro per maand (!), uit nood heeft cliënt deze woning aangenomen zodat de kinderen niet op straat belanden. De woning is verkocht en cliënt moet met de kinderen de woning verlaten en staat met de kinderen op straat. Cliënt heeft niet de financiële middelen om in de vrije sector of particulier te huren en is dus afhankelijk van de sociale huursector. Cliënt maakt zich ernstige zorgen om met twee minderjarige kinderen, waarvan de oudste zoon is gediagnosticeerd met ADD en Dyslexie met leerproblemen. Door deze onzekere omstandigheden gaat het niet goed met hem de kinderen hebben behoefte aan stabiliteit.

Met bovenstaand verhaal heeft client zich gewend tot de woonvereniging Woonpalet. Hier heeft zij geen hulp gekregen, de receptioniste heeft aangegeven dat zij geen recht heeft op een urgentieverklaring en dat een aanvraag zinloos zal zijn. Ook heeft de receptioniste client afgeraden om zaken te doen met UrgentieWoning. Dit advies horen wij uiteraard wel vaker van woonverenigingen en zelfs gemeenten. Cliënt heeft op 19 mei 2020 contact met ons opgenomen met bovenstaand verhaal. Vol bevreemding heb ik contact opgenomen met Woonpalet, welke aangeven dat zij cliënten enkel het ‘advies’ geven om de aanvraag niet via ons te doen, duidelijke argumenten konden zij niet geven. Ik heb het dossier aangenomen en heb mij in de zaak gestort.

Het proces
Wat ons allereerst opviel is dat de woonvereniging aangeeft geen bestuursorgaan te zijn, waardoor het Bestuursrecht niet van toepassing kan zijn op de beslissing dat zij nemen. Ook dit kreeg ik te horen door een niet-juridisch opgeleide medewerker, met respect, maar toch wel vreemd dat er beslissingen worden genomen over rechten van een cliënt, welke wordt gebaseerd op wet- en regelgeving zoals vastgesteld in de Huisvestingswet (of Huisvestingsverordening) door een medewerker welke geen kennis heeft van de correcte toepassing van deze wet. Hierover heb ik mij beklaagd en een aanvraag ingediend. Wij hebben een beroep op artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) en in dat kader gesteld dat zij als ouder(s) van één of meerdere jonge kinderen tot de categorie kwetsbare personen behoort die in het bijzonder recht hebben op bescherming van het gezins- en privéleven. Hiertoe heeft de gemeente een positieve verplichting jegens cliënt door haar te voorzien van woonruimte. Tot slot heb ik een beroep gedaan op de Hardheidsclausule zoals opgenomen in de wetgeving.

De reactie van de woonvereniging was positief. Zij hebben aangegeven zich te zullen verdiepen in de Memorie van Toelichting (MvT) op de wetgeving en hebben de jurisprudentie zoals door mij aangeleverd tot zich genomen. Het proces verliep soepel en het contact was goed, dit temeer dankzij onze inzet en herhaaldelijke herinneringen. Wij hebben een juridisch correct, volledig dossier aangeleverd en deze is in behandeling genomen door Woonpalet.

Beslissing
Op 13 juli 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend!
Sabrina krijgt een woning aangeboden van Woonpalet.

Erwin woont al zesentwintig jaar samen met zijn partner Sabrina, zij hebben een een notarieel samenlevingscontract, zij hebben samen geen kinderen. Hier hebben zij bewust voor gekozen. Erwin heeft een instabiele gezondheid, Sabrina doet al jaren de verzorging van Erwin. De relatie tussen de twee is uitstekend, totdat Sabrina verliefd wordt op haar buurman. De liefde ontwikkeld zich snel en binnen een aantal weken besluit zij om de relatie te beëindigen en samen verder te gaan met haar buurman.

Erwin heeft zich op 20 december 2019 aangemeld bij UrgentieWoning met de vraag of wij de aanvraag namens hem willen indienen bij zijn gemeente. Hij is eerder bij het sociaal wijkteam geweest, de woningbouw bezocht en ook een advocaat benaderd. Allen hebben aangegeven dat de zaak weinig kans van slagen heeft, Erwin heeft geen kinderen en kan op kamers wonen was de eerste reactie. Dit is in geval van Erwin geen optie, hij heeft een auto-immuunziekte en daardoor is Erwin gevoelig voor prikkels uit zijn omgeving. Sabrina zal de woning houden, zo heeft zij besloten en heeft Erwin tot november 2020 de tijd gegeven om een woning te zoeken. Erwin heeft jarenlang gewerkt als timmerman, maar de relatiebreuk is hard aangekomen en daardoor is Erwin gestopt met werken. Erwin zat met zijn rug tegen de muur.

Het proces
Na Erwin uitgebreid te hebben gesproken heb ik de zaak aangenomen. Erwin heeft tijdens het proces alles aangeleverd zoals ik nodig had, de huisarts van Erwin heeft een sterk stuk geschreven waar de ziekte van Erwin uitgebreid is besproken, een citaat uit deze verklaring is: ‘Patiënt is een kwetsbare man, dakloos raken zou de gezondheid van patiënt dermate slecht beïnvloeden waardoor het ziektebeeld en de gevolgen ernstig zullen toenemen. Van mij het dringende advies om deze kwetsbare persoon te voorzien van een woning’.

Ik heb de verklaring, als ondersteuning voor mijn aanvraag, samen met jurisprudentie verzonden naar de gemeente Nieuwegein. In de aanvraag is de situatie van Erwin uitgebreid besproken, de noodzaak om deze kwetsbare man te voorzien van een woning is uiteengezet en ook de financiën van Erwin kwamen aan bod. Erwin heeft weliswaar momenteel geen baan en inkomen, maar dat is direct te herleiden uit de situatie waarin Erwin zich bevindt, wat zeker meegewogen mag worden is dat Erwin geen schulden heeft en hard op zoek is naar een baan. De verklaring van de huisarts gaf uiteindelijk de doorslag.

Beslissing
Op 12 mei 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend!
Erwin krijgt een eigen woning in Nieuwegein, waar hij tot rust kan komen en weer werken aan zichzelf en zijn toekomst.

Hadia is van Afghaanse afkomst, zij is een jonge moeder welke twee jaar terug is gaan samenwonen met haar – eveneens – Afghaanse vriend. Hij komt uit Afghanistan en kan zich naar moeilijk aanpassen aan de Nederlandse normen. Het is een doorn in het oog dat Hadia studeren wil, een baan heeft en als zelfstandige vrouw leeft in de Nederlandse maatschappij. De familie van Hadia heeft de relatie afgeraden, haar vader heeft ze geen contact meer mee en haar broer wil haar ook niet meer spreken. Hadia was smoorverliefd, want het was een prachtige man, maar éénmaal in hetzelfde huis, viel de realiteit toch tegen.

Er kwamen steeds meer beperkingen en deze werden opgelegd met huiselijk geweld. Hadia is in de tussentijd zwanger geraakt en is inmiddels moeder van een minderjarig kind. Hadia maakt zich zorgen om haar man welke iedere dag steeds meer controle opeist. Hij werkt niet, draagt niet bij aan het huis en is onzeker. Dit gevoel van mislukking ageert hij af op Hadia. De financiële situatie van het gezin verslechtert wanneer hij steeds meer geld stuurt naar zijn familie in Afghanistan. Het rondkomen wordt moeilijk, er bouwen zich schulden op en Hadia staat er alleen voor. De geweldsuitbarstingen worden steeds meer en heftiger, Hadia belandt in het ziekenhuis en heeft een doktersverklaring. Het advies om aangifte te doen slaat ze af, ze wil hem geen problemen bezorgen. Wel heeft Hadia haar huisarts ingelicht, welke haar doorverwijst naar ons kantoor.

Op 12 februari 2020 heeft Hadia zich bij ons aangemeld. Zij heeft een aanmelding gedaan vanaf de website voor een woonurgentie in de gemeente Amsterdam. Zij is inmiddels ingetrokken bij haar vriendin in Amsterdam en kan hier tijdelijk verblijven. Zij is door de woningbouwvereniging in Lelystad, waar zij geboren is en haar netwerk woont afgewezen omdat ze inmiddels buiten de gemeente is gaan wonen. Ook de gemeente Amsterdam neemt de aanvraag voor een urgentie niet in behandeling, want ze woont er nog geen twee jaren.
Hierdoor staat Hadia ‘met haar rug tegen de muur’.

Het proces
Wij hebben de zaak aangenomen en hebben twee aanvragen ingediend. De eerste hebben wij gedaan in de gemeente Amsterdam en de tweede bij de woningbouwvereniging in Lelystad. Hierin hebben wij haar situatie omschreven en een bijzonder beroep op de hardheidsclausule gedaan. Het gaat in dit geval om een alleenstaande moeder, zonder netwerk welke voor een adequate opvang kan zorgen en een minderjarig kind van twee maanden oud. Zij staat letterlijk op staat en kan niet terug naar haar (ex)partner, welke woedend is dat zij hem heeft verlaten. De veiligheid van Hadia in het algemeen, maar haar dochter in het bijzonder staat in het geding. Dit argument hebben wij aangevoerd bij de gemeenten. Hierbij is het belangrijk om de juridische argumentatie strak te houden en te verwijzen naar de wetselementen. Hierbij is ook jurisprudentie erg belangrijk.

Ook in het dossier van Hadia merken wij dat de huisvestingsverordening welke door de gemeente is opgesteld ter aanvulling van de Huisvestingswet vaak tegenstrijdig zijn. Wij hebben de woonvereiste van twee jaren daarom aangevochten en de bedoeling van deze wet uitgelegd. Het moge duidelijk zijn dat de Huisvestingswet in dergelijke zaken de basis is voor een verordening en een gemeente of woningbouw de aanvragen aan deze wetten moet toetsen. Het is aan de toetsingscommissie om de aanvraag te beoordelen en wij zorgen voor een volledig dossier met de nadruk op de juiste zaken. De gemeente Amsterdam heeft de aanvraag – naar verwachting – snel afgewezen. In de zaak van Hadia was deze afwijzing erg waardevol.
Wij hebben ook deze afwijzing gebruikt in de aanvraag bij de gemeente Lelystad.

Beslissing
Op 27 mei 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend!
Hadia krijgt een eigen woning, met drie kamers in Boswijk of Waterwijk in Lelystad. Dit is dichtbij haar netwerk. Wij hebben inmiddels mogen vernemen dat ook de relatie met haar familie weer enigszins aan het normaliseren is. Wij wensen Hadia het beste toe in haar nieuwe woning.

Lakeisha is niet meer veilig in haar huidige woning, daarom heeft zij meerdere keren hulp gezocht bij de woningbouw en een aanvraag ingediend bij het SUWR voor een woonurgentie, maar deze is helaas afgewezen omdat haar woonsituatie niet ‘urgent’ genoeg is. Wij hebben de aanvraag opnieuw ingediend en hebben een voorrangsverklaring gekregen zodat Lakeisha snel kan verhuizen en een ‘explosieve’ relatie kan verbreken.

Wij hebben het dossier ingediend bij Woonbron in Rotterdam, zij hebben het doorgestuurd naar het SUWR, welke uiteindelijk de beslissingen neemt inzake het verlenen van voorrang aan woningzoekenden. In het dossier hebben wij de ernst van de kwestie goed beschreven en een juridische onderbouwing gemaakt. Veel van onze cliënten zijn niet juridisch-onderlegd en hebben er moeite mee om hun verhaal op papier te zetten, hierdoor bestaat de kans dat bepaalde aspecten niet voldoende zijn belicht en daardoor kansen worden misgelopen. Wij hebben dit probleem ook gemerkt in het dossier van Lakeisha en hebben daarom het dossier zorgvuldig opgesteld en ingediend.

De exacte toedracht van de situatie is dat Lakeisha slachtoffer is van fysiek geweld in haar huidige relatie, maar de woning niet kan verlaten omdat zij geen netwerk heeft welke haar opvang kan bieden. Wij hebben daarom een urgentie aangevraagd op grond van geweld- en bedreiging.

Op 13 februari 2020 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend!
Wij wensen Lakeisha nog veel woongenot in haar nieuwe woning! Wij hebben de toekenningsbrief gedeeld onderaan dit artikel, de achternaam en andere persoonlijke gegevens hebben wij onleesbaar gemaakt voor de privacy van Lakeisha.

Saskia dreigt dakloos te raken met twee jonge (schoolgaande) kinderen. Zij heeft tijdelijk onderdak gevonden in een bungalow, heeft zij recht op urgentie?

Saskia is moeder van twee jonge kinderen, zij heeft een ‘explosieve’ relatie achter de rug en heeft besloten om de relatie te verbreken. Dit was beter voor haarzelf, maar ook voor de veiligheid van de kinderen. Cliënt is meermaals slachtoffer van geweld, hiervan heeft zij geen aangifte gedaan en daardoor heeft de gemeente geweigerd om haar aanvraag in behandeling te nemen. Er is volgens de gemeente ‘geen acute dreiging’ als er geen aangifte is gedaan.

Wij hebben gebeld met Saskia, in dit gesprek heeft zij ons uitgelegd dat zij geen aangifte durft te doen. Ze is inwonend bij haar (inmiddels ex) partner en is volledig afhankelijk van zijn inkomen, zelf heeft Saskia geen baan en geen netwerk dat haar kan opvangen. Wij begrepen Saskia hierin, want als zij aangifte doet tegen haar partner, dan wordt hij gearresteerd en verblijft hij één nacht in een politiecel, wat zou er de volgende dag gebeuren? Saskia vreest het ergste.

Onze jurist heeft Saskia geadviseerd om geen aangifte te doen, maar wel een optie te vinden om hem te verlaten. De gemeente heeft eenmaal een zorgplicht en zal een oplossing moeten vinden met twee minderjarige dakloze kinderen. Saskia heeft een vakantiewoning gevonden en is daar ingetrokken, wij hebben daarna de aanvraag gedaan. De aanvraag in de gemeente Almere verloopt via Het Vierde Huis. Wij hebben het dossier opgesteld, de juridische aspecten benadrukt en een onderbouwing van de situatie gegeven. Wij hebben onze zorgen geuit en de toetsingscommissie verzocht om een oplossing te bieden voor Saskia en haar kinderen. Zij waren immers dakloos en de gemeente heeft positieve verplichtingen tegenover deze alleenstaande moeder, zo staat het immers omschreven in jurisprudentie. Wij hebben daar een beroep op gedaan.

Op 7 november 2019 kregen wij een brief met daarin de beslissing, de urgentie is toegekend en Saskia mag gedurende 6 maanden met voorrang reageren op een etagewoning. Saskia heeft inmiddels een baan en woont in haar nieuwe woning met haar kinderen. Wij wensen Saskia nog veel woongenot in haar nieuwe woning! Wij hebben de toekenningsbrief gedeeld onderaan dit artikel, de achternaam en andere persoonlijke gegevens hebben wij onleesbaar gemaakt voor de privacy van Saskia.